در دهه ۱۹۶۰ روانشناسی انسانگرا (Humanistic Psychology) به نخستین جایگزین برای مراقبت از سلامت در عصر حاضر تبدیل شد. در دهه ۱۹۸۰ طب جامع (Holistic Medicine) معرفی شد و دیری نگذشت که واژگانی نظیر مکمل (Complementary)، جامع (integral)، کوانتوم، ترکیبی (integrative) و طب جایگزین (Alternative Medicine) همگی برای اشاره به مفاهیمی از مراقبت درمانی مورد استفاده قرا گرفتند که در تعریف معمول و رایج از پزشکی نمی گنجید. در سال ۱۹۸۹ دکتر المر گرین و همکارانش با تاسیس انجمن بین المللی مطالعات انرژی های پنهان و طب انرژی (ISSSEEM) مفهوم کلی و جامع «طب انرژی» (Energy Medicine) را نخستین بار استفاده کردند. چند سال پس از آن نیز مرکز ملی طب مکمل و جایگزین در ایالات متحده امریکا شروع به کار کرد. این مرکز در حال حاضر پنج حوزه در طب مکمل و جایگزین را مورد شناسایی قرار داده است:
- سیستم های طب جایگزین
- طب ذهن و جسم
- درمان های بیولوژیکی
- روش های کار با دست و روی جسم
- انرژی درمانی
آنچه ما به عنوان طب انرژی می شناسیم و عمل می کنیم به دسته بندی انرژی درمانی مورد اشاره مرکز ملی طب مکمل و جایگزین محدود نمی شود و با چهار حوزه دیگر، نظیر طب مکمل و طب سنتی چینی نیز همپوشانی داشته و در طول ۴۵ سالی که از تکامل طب انرژی می گذرد بسیاری از رویکردهای ارایه شده توسط آنها مورد استفاده قرار گرفته است. در حال حاضر هر ساله نیمی از آمریکاییان از یکی از روش های درمان جایگزین استفاده می کنند و در دانشکده های پزشکی و بیمارستان ها نیز دوره ها و برنامه هایی برای آشنایی با منابع غنی طب مکمل، طب جایگزین و طب انرژی برگزار می شود.
